تشبیه و استعاره به وصفت نیاز نیست            این واژه‌ها به وصف غمت چاره ساز نیست

دیگر به گِل نشسته کلام و عبارت است            آقا تـفـضّـلی کـه زمـان اشـارت است

فـرهـنـگ نـامـۀ غــم و انـدوه کـربـلا            ای مـسـتـنـدتـریـن سـنــد داغ نــیـنــوا

از کـودکی تو بـار امـانت کـشـیـده‌ای            انـــدازۀ تـــمــام فـــلـک داغ دیــده‌ای

خورشید هم به گرمی داغ دل تو نیست            ایوب را توان غم و مشکـل تو نیـست

تو چهارساله بودی و در اوج کودکی            دیدی به نیزه رأس عزیزان یکی یکی

تو چهارساله بودی و صد درد دیده‌ای            دشمـن مـیـان خـیـمـۀ بـی‌مرد دیـده‌ای

تو چهارساله بودی و شب گریه دیده‌ای            گهواره‌ای که برده شد از خیمه دیده‌ای

تنها امیـد و دل خـوشی تو حـسین بود            دیدی که اوفـتاده به تـیر و سنـیـن بود

تو قلب شرحه شرحۀ احـساس دیده‌ای            از دور جـســم پـارۀ عــبـاس دیــده‌ای

هـم بــنـد نــازدانــۀ بــابــا رقـــیــه‌ای            تـو کـیـنـه دار ظـلـم یـزیـد و امـیـه‌ای

در مجـلس شـراب که جـای شما نبود            جـای شما که گـوشۀ ویـرانـه‌ها نـبـود

از عمه درس صبر و رضایت گرفته‌ای            از خطبه‌اش تو درس ولایت گرفته‌ای

از کودکی تو یـاد گرفـتی به اوج درد            هرگز کسی نمی‌شـنود گـریه‌های مرد

نَـبوَد عجـب که بـاقـر عـلـم نبی شدی            در این مـقـام بـا نَـفـَس زیـنـبـی شـدی

یـا بـاقــر الـعــلـوم اگـر بـی‌لـیــاقــتــم            من دعـبـل شـمـایـم و بـنـمـا شـفـاعـتم